Proces publikowania

Zapro­ponowany tytuł zostanie zaprezen­towany na kolegium Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego (ZOW), a autor w ter­minie kilku dni otrzyma infor­ma­cje ze strony wydawnictwa o pod­da­niu jego pracy pro­ce­sowi publikowania.

Wszys­tkie pub­likacje naukowe pod­dawane są pro­ce­durze recen­zji. Pozy­ty­wna recen­zja jest warunk­iem przyję­cia pub­likacji naukowej do wyda­nia i rozpoczę­cia prac redak­cyjnych, w skład których wchodzą:

1. Redakcja językowa i korekta tekstu.
2. Pro­jekt graficzny.
3. Skład i łamanie.
4. Korekty wydawnicze.

Zasady pub­likowa­nia

1. Wydawnictwo IPiSS pub­likuje mono­grafie autorskie i wieloau­torskie, które są finan­sowane ze środ­ków zewnętrznych bądź ze środ­ków włas­nych Insty­tutu Pracy i Spraw Socjalnych.
2. Autor lub redak­tor mono­grafii wieloau­torskiej składa pisemną deklarację, że książka ani nie została wcześniej w tej samej formie wydana, ani wysłana do innego wydawnictwa w celu jej opublikowania.
3. Autor lub redak­tor przekazuje gotową pracę w wer­sji elek­tron­icznej oraz zgłosze­nie wydawnicze Zespołowi Opiniodawczo-Wydawniczemu e-mailem.
4. Tekst powinien być przy­go­towany zgod­nie z instrukcją wydawniczą, zamieszc­zoną na stronie inter­ne­towej wydawnictwa IPiSS.
5. Wydawnictwo IPiSS pub­likuje prace w dziewię­ciu seri­ach wydawniczych. Prze­wod­niczący Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego IPiSS po uzyska­niu pozy­ty­wnej opinii zespołu włącza pracę do planów wydawniczych. Książka wyjątkowo może ukazać się poza serią.
6. Prze­wod­niczący infor­muje zain­tere­sowanych autorów i redak­torów o decyzji Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego i wdraża pro­ce­durę sprawdza­nia zapoży­czeń. Jej pozy­ty­wny wynik upraw­nia do skierowa­nia pracy do recen­zji (por. „Pro­ce­dura recenzowania”).
7. Po otrzy­ma­niu pozy­ty­wnych recen­zji i po uzyska­niu ostate­cznej (popraw­ionej po recen­z­jach) wer­sji mono­grafii prze­wod­niczący Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego przekazuje książkę do prac redakcyjnych.
8. Wydawnictwo IPiSS koor­dynuje wszys­tkie etapy przy­go­towana książki do pub­likacji. Autor dokonuje dwóch korekt pracy: pier­wszej po redakcji i korek­cie tek­stu, a przed skła­dem, oraz drugiej – tek­stu po składzie, w wer­sji przy­go­towanej do opublikowania.
9. Wydawnictwo IPiSS pub­likuje książki w wer­sji papierowej i elek­tron­icznej w ciągu
   3 miesięcy od momentu otrzy­ma­nia tek­stu książki od autora, po wprowadze­niu uwag recen­zen­tów i uzyska­niu infor­ma­cji o finan­sowa­niu wyda­nia pracy. W przy­padku bardzo obsz­ernych, wieloau­tors­kich mono­grafii ter­min może ulec wydłuże­niu
   do 8 miesięcy.
10. Autor przenosi prawa do pub­likacji na IPiSS lub pod­pisuje umowę licen­cyjną z Insty­tutem Pracy i Spraw Soc­jal­nych przed rozpoczę­ciem prac redakcyjnych.

Nadzór mery­to­ryczny

Ogólny nadzór nad wydawnictwem IPiSS sprawuje Dyrek­tor Insty­tutu Pracy i Spraw Soc­jal­nych. Powołuje on Zespół Opiniodawczo-Wydawniczy. Członkami są pra­cown­icy naukowi Insty­tutu.
Zespół Opiniodawczo-Wydawniczy powołuje recen­zen­tów mono­grafii (por. „Pro­ce­dura recen­zowa­nia”).
Członkowie Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego sprawują pieczę nad poziomem mery­to­rycznym prac pub­likowanych w Insty­tu­cie Pracy i Spraw Soc­jal­nych; w przy­padku serii kwal­i­fikują wstęp­nie daną mono­grafię do pub­likacji. Reprezen­tują wydawnictwo wobec między­nar­o­dowej społeczności akademickiej.

Pro­ce­dura recenzowania

1. Mono­grafie wydawane lub współwydawane przez IPiSS są recen­zowane przez dwóch nieza­leżnych recen­zen­tów (jeden może być wyło­niony z Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego). Przysyła­jąc tekst do wydawnictwa IPiSS, autor lub redak­tor wyraża zgodę na jego recenzowanie.
2. Na recen­zen­tów powoły­wane są osoby, które w ciągu ostat­nich 3 lat nie były bezpośred­nimi przełożonymi autora lub redak­tora, ani jego współpra­cown­ikami, ani też nie real­i­zowały tego samego grantu. Recen­zen­tami są samodzielni naukowcy; Zespół Opiniodawczo-Wydawniczy może dop­uś­cić do recen­zowa­nia naukowca ze stop­niem dok­tora, jeżeli jest on cenionym spec­jal­istą w danej dziedzinie.
3. Recen­zenci mono­grafii powoły­wani są w głosowa­niu jawnym. Kandy­datów przed­stawia zespołowi Prze­wod­niczący Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego.
4. Prze­wod­niczący zamawia recen­zję w ciągu dwóch tygodni od posiedzenia Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego.
5. Recen­zenci dokonują oceny tek­stu w ciągu 30 dni. Recen­zje mają charak­ter opisowy. W kon­kluzji recen­zenci rekomen­dują pracę do pub­likacji (np. po doko­na­niu poprawek przez autora) bądź sugerują jej odrzucenie.
6. Po zapoz­na­niu się z opinią recen­zen­tów prze­wod­niczący Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego infor­muje autora lub redak­tora o przyję­ciu tek­stu do pub­likacji bez zmian lub o konieczności wprowadzenia poprawek do tek­stu, udostęp­ni­a­jąc autorowi lub redak­torowi zanon­i­mi­zowane recen­zje wydawnicze. Autor dokonuje poprawek i przekazuje ostate­czną wer­sję pracy do wydawnictwa IPiSS. W przy­padku recen­zji negaty­wnych prze­wod­niczący Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego infor­muje autora o decyzji niepub­likowa­nia pracy.
7. Recen­zent jest zobow­iązany do zachowa­nia poufności wobec osób trzecich.
8. Recen­zje są archi­wiz­owane w wydawnictwie IPiSS do 5 lat.

Pro­ce­dura sprawdza­nia zapożyczeń

Pro­ce­dura sprawdza­nia zapoży­czeń służy zachowa­niu etyki pub­likowa­nia. Ma zapo­b­ie­gać temu, aby w tekś­cie mono­grafii bądź artykułu w cza­sopiśmie lub w mono­grafii wieloau­torskiej pojaw­iły się nieoz­nac­zone cytaty z innych prac (pla­giat), jak też wery­fikować, czy nie dochodzi do ponownej pub­likacji wydanej już uprzed­nio pracy bądź jej części jako pier­wodruku (tzw. auto­pla­giat). Jeśli zostanie ujawnione, że autor pub­likacji dop­uś­cił się nieety­cznego zachowa­nia, Prze­wod­niczący Zespołu Opiniodawczo-Wydawniczego prosi o wyjaśnienia autora i postępuje zgod­nie z wyty­cznymi COPE (por. Zasady etyki pub­lika­cyjnej).
Pro­ce­durę sprawdza­nia zapoży­czeń sto­suje się dwukrot­nie – przed skierowaniem mono­grafii autorskiej lub artykułu do recen­zji oraz po opra­cow­a­niu redak­cyjnym tekstu.

Udzielanie licencji

1. Udziela­jąc Insty­tu­towi Pracy i Spraw Soc­jal­nych jako wydawcy mono­grafii licencji do pub­likacji, autor lub redak­tor, pozwala na kopi­owanie, rozpowszech­ni­anie, odt­warzanie i komer­cyjne użytkowanie pracy pod warunk­iem oznaczenia jej w sposób określony przez autora.
2. Autor mono­grafii bądź artykułu w mono­grafii wieloau­torskiej lub redak­tor mono­grafii wieloau­torskiej składa pisemną deklarację, że żadna część pracy nie narusza praw osób trze­cich lub wciąż obow­iązu­ją­cych praw autors­kich, a w szczegól­ności nie zaw­iera niedoz­wolonych zapoży­czeń z cud­zych utworów. Wyłącznie w gestii autorów lub redak­torów leży uzyskanie od posi­adaczy praw autors­kich poz­wole­nia na umieszcze­nie mate­ri­ału objętego prawem autorskim w składanej pracy (doty­czy np. ilus­tracji). Wydawnictwo IPiSS  może służyć pomocą w wyjątkowych wypadkach.
3. Autor lub redak­tor udziela IPiSS licencji na wydanie pracy w trady­cyjnej wer­sji papierowej, w nakładzie określonym przez IPiSS. IPiSS jest uprawniony do określe­nia wszel­kich tech­nicznych szczegółów wyda­nia pracy, w tym ceny sprzedaży i sposobu dystrybucji.
4. Pon­adto autor udziela IPiSS  licencji na korzys­tanie z mono­grafii na następu­ją­cych polach eksploatacji:

• wprowadze­nie pracy do obrotu i prawa do jego rozpowszech­ni­a­nia w inny sposób niż poprzez obrót egzem­plarzami, wprowadze­nie do pamięci kom­put­era, rozpowszech­ni­anie dla celów pro­mocji dzi­ałal­ności IPiSS frag­men­tów lub całości pracy za pomocą sieci kom­put­erowych lub innych nośników cyfrowych;
• utr­wale­nie pracy dowolną tech­niką, w tym tech­niką cyfrową (dig­i­tal­iza­cja) i zwielokrot­nie­nie go dowolną tech­niką, w tym tech­niką cyfrową;
• wprowadze­nie utworu do pamięci ogóln­o­dostęp­nego kom­put­era usy­tuowanego w siedz­i­bie (pomieszczeni­ach użytkowanych) IPiSS;
• wypoży­czanie i wyna­jem egzem­plarza utworu;
• udostęp­ni­anie utworu, w tym także przesyłanie za pośred­nictwem sieci mul­ti­me­di­al­nych, w szczegól­ności inter­netu i intranetu, on-line, w ramach komu­nikacji na życze­nie, w tym również pub­liczne udostęp­ni­anie w taki sposób, aby każdy mógł mieć do utworu czy jego frag­mentu dostęp w miejscu i w cza­sie przez siebie wybranym.